არითმეტიკა

„სიბერე ტრაგიკული დროა,“ ფიქრობდა თუმოროფობი, „ზნეობრივად სუფთა, მაგრამ ტრაგიკული და მუნჯი იმიტომ, რომ ახალგაზრდობისგან განსხვავებით, სიბერე არ ლაპარაკობს საკუთარ თავზე - სიბერეზეც ახალგაზრდები ლაპარაკობენ.
"არადა,  სიბერეს მხოლოდ სიბერე გაუგებს - Подступай к глазам, разлуки жижа, сердце мне сантиментальностью расквась!"
ასე ფიქრობდა თუმოროფობი და აჯამებდა და აკლებდა და ყოფდა და ამრავლებდა წარსულ ცხოვრებას და მომავალ სიკვდილს.
მზიან ჩრდილებს + 16 წელი= 25 მაისს, ანუ ბოლო ზარს სკოლაში და დამფრთხალ მზერას უცნობ მომავალში.
4 დეკემბერს - სიმიონოვნა = იქსს, უცნობს, უსახელდებო რაობას.
6 X (23 + 15 ) = სამ ახალგაზრდობას, ბოხხმიანს, სქელთმიანს და თხელკანიანს და სამ სხივს.
17 ოქტომბერი : მოულოდნელობაზე = პაპა კარლოს.
დრო=წარსულს + წარმავლობა+წარსულობა
აი ასე ატარებდა უძილო ღამეებს თუმოროფობი, მლაშე სველი ლოყებით, ბალიშის მიერ დატოვებული ღრმა ღარებით სახეზე, ღარებით, რომლებიც აღარასდროს ქრებოდა და აჯამებდა, ყოფდა, აკლებდა, ამრავლებდა და ყოველთვის იმას ფიქრობდა, რომ სიბერე ტრაგიკული დროა, ზნეობრივად სუფთა, აკურატული, დაწმენდილი, მაგრამ აშკარად ძალიან ტრაგიკული, ჩტო ი ტრებოვალოს დაკაზაწ.