ბებია ალოისის თავგადასავლებიდან.

ალოისს გაეღვიძა და ეგრევე მიხვდა, რომ დააგვიანდა. სანამ ჰარდდისკი ბოლომდე ჩაეტვირთებოდა, ბუნდოვნად ახსოვდა, რომ სადღაც ეჩქარებოდა... სკოლაში?... რა დებილია, რაღა თქმა უნდა, ინსტიტუტში.

ისე წამოხტა, რომ გული გაუხდა ცუდად. ცოტა ხნით ისევ ჩამოჯდა. მეზობელი ოთახიდან ვიღაცის ხვრინვა ისმოდა. გაუკვირდა. კარი გააღო - აააა დედამისი. ნახე შენ, როგორ სძინავს!
-დეეეე, დეეეეეე!
- რა გინდა, რა გინდა, დედა, არ დამასვენებ, ადამიანოოო, ვააა არ მომკლა ამან!
-დედიკო, ლექციებზე დამაგვიანდა, ვაიმე, საშინლად დამაგვიანდა.
-რა ლექციები, ქალო, გაგიჟდი შენა? 25 წელია პენსიაზე ხარ.
-პენსიაზე?
- ჰო, პენსიაზე, აბა რა!
-პენსიაზე?
-წადი რა დაწექი, დაწექი, ჯერ 5 საათია... დამაცადე რა, ცოტა დამაცადეეეეეეეეე, შენ სიბერეს უნდა გადამაყოლო? ვეღარ ვიტან ამდენ უძილობას, ვერა, ვერა, ვერა, ვერა!!!
-და რამდენი წლისა ვარ?
-რამდენის და 81-იიიის!!!
-81-ის.....

სავსე მთავრე იყო და პოლკოვნიკი ტყეებში დათარეშობდა, თორემ ნაღდად შეუძახებდა გამოშტერებულ თუმოროფობს: ”ჟეეეეეეეენშინაააააა, ჟეეეეეეენშინა, ვი კუდააააა, კუდაააა ვიიიიი, უ ვას შტო კრიშა პაეხალა, შენ გესმის რა უქენი ახლა? შენ გესმის რა გადაიტანა? შემოდგომის მზიან დილას 18 წლის გოგონას განცდით გაეღვიძა, იმედებითა და ფორიაქით სავსეს, შენ კი პირდაპირ მიახალე მიხრწნილი მოხუცი ხარ, მიხრწნილიო..”. მერე ბებია ალოისს რამე-რუმე დასაწყნარებელს ეტყოდა, პირს ფართოდ გააღებინებდა და ენაზე ტრუქსალს დაუდებდა.